Siyahı temsil eden hayatı tozpembe sanabilsek.
Keşke taptaze umutlarımız olsa yüreğimizde hiç tükenmeyen.
Ve zor anlarımızda sarılabilsek onlara kayıtsızca.
Gururumuza yenik düşen gözyaşları nedir bilmesek,
Mutluluk sarsa bedenimizi sigara dumanı misali.
Keşke bizde çocuklar gibi bir şekere mutlu olabilsek,
Gülümseyebilsek tüm acılarımızdan arınıp,
Sevginin,kıymetini değerini bilebilsek,
Sahte kelimesini uzak tutabilsek bedenlerimizden
İçimizdeki yalancıya dur diyebilsek
Özgürce yaşayabilsek aşka dair ne varsa.
Sarılabilsek titrek bir mum ışığında bize can verene,
Tadabilsek doyumsuz aşkları,yürekten sevilmeleri
Kadehlerimizi tokuşturabilsek kendimizden geçerken
Buz tutmuş yüreğimizi, umut dolu bir bakışla ısıtabilsek,
Yüreğimize sevgiyi işleyebilsek tüm sahteliklere inat,
Gözlerimizde sevgi,yüreğimizde umutlarımız olsa,
Yaşanacak güzel günlere dair.
Zor olanı yapıp kadere boyun eğmesek,
Kendi dünyamızda huzurluca yaşayabilsek,küsmesek hayata
Yaşam bağımızı kaybetmesek.
Keskin bir bıçak darbesiyle kesip atabilsek körelmiş duygularımızı
Yeni aşklar, sonu olmayan başlangıçlar ekleyebilsek hayallerimize.
Farkına varabilsek en can alıcı kavramların
Mesela ölümün.
Yüreğimizde ölüm korkusunu taşıyabilsek.
Sonsuzluğa doğru ilerlerken her geçen gün
Sahte derilerimizden soyunup birazda kendimiz olabilsek...
06.02.10 14.42
İrem Nazlınur ÇETİN
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder