27 Haziran 2010 Pazar

Adın Umut Olsun


Hayallerden bozma bir bebek yapıyorum kendime,
Büyütüyorum onu usul usul içimde,
Besliyorum koynumun en sıcak yerinde,
Ağladıkça derman oluyorum derdine,
Güldükçe,güller açıyor kalbimde.

Titrek bir mum misali titriyorum onun üstüne,
Kalkanı oluyorum kimi zaman,
Kimi zaman kurşunu oluyorum hayat savaşında.
Canını kurtarıyorum cananı uğruna savaşın en acımasız yerinde.

Gün geçtikçe öğretiyorum ona hayatı
İnsanların iki yüzlülüğünü,maskeli insan balolarını,dünyanın kahpeliğini anlatıyorum ona
Adı insan denilen çiçeklerin dikeni batmasında kanatmasın yüreğini diye.
Kötü kokulu çiçeklerden uzak durmasını öğütlüyorum ona canı her yandığında.

Gün geçtikçe ağır geliyor yaşam yükü omuzlarına
Sebepsizce kırılıyor camdan yüreği
Dağılıyor her bir cam parçası yüreğinin en derinine
Ve kanatıyor en fütursuz haliyle
Boğuluyor kan damlaları içinde ruhu son nefesinde…

Yaşatmaya çalışıyorum onu içimde
Dünyanın zulmüne inat inanç tohumları ekebilsin yüreğime diye.
Bir isim veriyorum ona,
Hadi yaşa,adın umut olsun senin diyorum.

Hayatıma yön verebilsin,yüreğimdeki inanç ve mutluluk tohumlarını yeşertebilsin diye…
İrem N.ÇETİN

Yaşasın Özgürlük !


Oh! Sonunda bitti.1 yıllık çalışmamın sonuna geldim bugün ve lys sınavıyla son noktayı koydum bu duruma.Şimdi kendimi tamamen özgür ve rahatlamış hissediyorum.Kafam rahat ders çalışma gibi bir derdim yok.Kendimi doğaya atmaya düşünüyorum ya da şöyle uzun bir yolculuğa çıkmayı…
Malum bir sene boyunca kendimi bir çok şeyden kısıtladım.Arkadaşlarımla gezip tozmayı,keman kursuma gitmeyi,doyasıya denizin,güneşin tadını çıkarmayı istiyorum kısacası çok özledim yazı.
Mesela;
Bedenime işlesin istiyorum yazın tüm sıcaklığı.
Sonsuzluğu seyrederken hayallere dalmak istiyorum hiçbir sebep yokken…
Kalemimi elime alıp yine sitem etmek istiyorum dağlara,taşlara,bir türlü anlam veremediğim nedeni olmayan dünyaya.
Kayıtsızca bırakmak istiyorum kendimi denizin serin sularına.
Yüreğime sindirmek istiyorum aşkı temsil eden tuhaf çiçek kokularını.
Dağlara bayırlara çıkıp delilercesine bağırmak istiyorum avazım çıktığı kadar
Gecenin bir yarısında çayımı elime alıp mehtabı seyretmek ona derdimi anlatmak istiyorum hüngür hüngür ağlarken.
Hiç bilmediğim görmediğim şehirlere atmak istiyorum kendimi özgürce ve kimsesiz gezebilmek için.
Kimsenin aklına gelmeyen bütün delilikleri yapmak çılgınlığın sınırlarını zorlamak istiyorum bedenim yorgun düşene kadar.
Telefonu elime alıp rastgele aramak istiyorum hiç tanımadığım insanları sırf cinslik olsun diye.
Elimde bir içki gün batımını izlerken umursuzca hüzünlenmek istiyorum.
Ya da bir yaz yağmurunda sırılsıklam ıslanmak istiyorum tenim tir tir titreyene kadar
Yazın tüm neşesini,kışların cıvıltılarını,ormanların sessiz konuşmalarını,gökyüzünün parlaklığını anlatan bir şiir yazmak istiyorum doğaya saygılarımı sunabilmek için.
Anlatsın istiyorum yıldızlar bana dertlerini ya da bana yol göstermelerini…
Gökyüzü aydınlatsın istiyorum tüm karanlık düşüncelerimi.
Ve hayat güzeldir diyerek doğaya teslim ediyorum kendimi…
Yaşasın Doğa !


26.06.10 20.05
İrem N.ÇETİN