28 Ağustos 2011 Pazar

Adı Yok Bu Şiirin Ve Sensizliğin...


Satırlar kayıp gidiyor ellerimin arasından,
Bir sır olup kayboluyor benliğim
Gözyaşlarım düşüncelerimin tercümanı oluyor
Yüreğim haykırıyor sensizliğe isyan edercesine..
Ruhum kifayetsiz kalıyor bu bedeni taşımaya,
Bedenimse titriyor bu ıssız gecede.
Kaleminden dökülenlerse yine kaderime…

İrem Nazlınur ÇETİN/31.10.09

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder