Adın Umut Olsun

Hayallerden bozma bir bebek yapıyorum kendime,
Büyütüyorum onu usul usul içimde,
Besliyorum koynumun en sıcak yerinde,
Ağladıkça derman oluyorum derdine,
Güldükçe,güller açıyor kalbimde.

Titrek bir mum misali titriyorum onun üstüne,
Kalkanı oluyorum kimi zaman,
Kimi zaman kurşunu oluyorum hayat savaşında.
Canını kurtarıyorum cananı uğruna savaşın en acımasız yerinde.

Gün geçtikçe öğretiyorum ona hayatı
İnsanların iki yüzlülüğünü,maskeli insan balolarını,dünyanın kahpeliğini anlatıyorum ona
Adı insan denilen çiçeklerin dikeni batmasında kanatmasın yüreğini diye.
Kötü kokulu çiçeklerden uzak durmasını öğütlüyorum ona canı her yandığında.

Gün geçtikçe ağır geliyor yaşam yükü omuzlarına
Sebepsizce kırılıyor camdan yüreği
Dağılıyor her bir cam parçası yüreğinin en derinine
Ve kanatıyor en fütursuz haliyle
Boğuluyor kan damlaları içinde ruhu son nefesinde…

Yaşatmaya çalışıyorum onu içimde
Dünyanın zulmüne inat inanç tohumları ekebilsin yüreğime diye.
Bir isim veriyorum ona,
Hadi yaşa,adın umut olsun senin diyorum.
Hayatıma yön verebilsin,yüreğimdeki inanç ve mutluluk tohumlarını yeşertebilsin diye…
İrem N.ÇETİN