Olduğum gibiyim fakat olmak istediğim yerde( yer
kavramından kastım şehir değil) değilim. Farklı bir zamanda, farklı bir yerde
her gün gördüğüm veya görmek zorunda olduğum yüzlerle değil, değişik insanlarla
yapmak istediğim şeyler var. İçinde bulunduğum zamanı önemsemiyorum,
gelecekten şüpheliyim. Şüphe üzerine kurduğum şeylerin gelecekte doğru
olmasından ve bana hiç beklemediğim mutluluklar yaşatmasından korkuyorum. Ve
biliyorum ki, ben mutlu olduğum sürece özgürüm.
Bu aralar, sahip olduğum her şeyi bırakıp çevremdeki
herkesten en çok da içimdeki çatışmalardan kaçmak ve uzaklaşmak istiyorum.
Kendini dış tehditlerden korumak için kabuğuna çekilmiş bir kaplumbağa gibiyim.
Dış dünyayla olan etkileşimimi ve çevremdeki insanlarla olan iletişimimi kesmiş
olduğum şu bohem günlerde geçmişe ve yaşamakta olduğum durumlara ait birtakım
şeyleri irdelemeye başladım ve her geçen gün düşüncelerimin daha da dibe
vurduğunu hissediyorum. Dibe vurmuş bir düşünce acı vermekten başka hiçbir işe
yaramaz ve ben bunu bildiğim halde daha fazla düşünüyorum. Acı çekmeyi seven
bir insan olduğum söylenemez fakat ‘’İnsanı
olgunlaştıran acılarıdır.’’ Derler.
Olgunlaşmak için acı çekiyor olamaz mıyım? Geçmişimdeki acıları veya yaşamakta
olduğum çeşitli sıkıntıları irdeleyerek kendimi düşünceler denizinde boğmaya
kalkıyorum. Belki de düşüncelerimdeki ve duygularımdaki tuhaf dalgalanmalar
yüzünden yaklaşık 3 haftadır iki satır yazı bile yazamadım ve durum beni
fazlasıyla rahatsız etti.
Yüreğimde derin bir hüzün taşıdığım ve kendimi moral
olarak kötü hissettiğim günlerde bütün enerjimi ders kitaplarına ve çalışmaya
vermem aklımdaki çözümsüz düşünceleri biraz olsun uzaklaştırmak için olsa da
bazı düşüncelerimle baş etmekte yetersiz kalıyorum bunun farkındayım.
Belirsizliklerle yaşamayı sevmiyorum ve böyle durumlarda hayata olan öfkem daha
da artıyor. Yaşamak ve yapmak istediğim birçok şeyi gerçekleştirememiş olduğum
için bazen kendimden nefret ediyorum.
Özetle: Ben bir aptalım ve yapabildiğim en
iyi şey, birçok insanın eline bile almaktan korktuğu kalemle yazılar yazmak.
İrem Nazlınur ÇETİN
lütfen yazmaya devam edin sizin yazılarınızda kendimi görüyorum beğenerek okuyorum :)
YanıtlaSilTeşekkür ederim:)yazılarımda kendinizden birtakım parçalar buluyor olmanız beni mutlu etti.
YanıtlaSil