4 Temmuz 2011 Pazartesi

Huzurlu Ölmek İstiyorum!

Başta, insanlar olmak üzere herkesten kaçıyorum,kaçabildiğim kadar.Koşuyorum sığınabileceğim bir yer bulana dek.Sığınacak yer ararken bütün yaşadıklarım aklımdan geçiyor.Onları umursamıyorum,ben yaşayamadıklarımın peşinden koşuyorum.Daha,henüz doğmamışken kaybettiklerimi arıyorum.Bedenini başkasına satan fahişeler gibi,ruhunu başkasına satanlardan kaçıyorum.Sadece,kendi ruhuma sığınıyorum bu aralar.Sadece,kendi dünyamdayım.Yaşadığım ülkenin gündemi,çevremdeki insanların tavırları beni hiç ilgilendirmiyor.Ben,ruhumu
n derinliklerine inmekle meşgulüm.İçimdeki bütün mutlulukları bir kenara bıraktım.Yalnızca,ruhuma acı veren düşüncelere odaklanıp onların nedenlerini bulmakla yükümlüyüm.’’İnsanı olgunlaştıran acılarıdır.’’ Derler.Ben,bu düşünceye katılmıyorum.Acılarına odaklanıp,dış dünyayla ilişkisini kesen,hayattan zevk alamayan bir insan için olgunlaşmak önemli midir? Olgunlaşmak:İnsanın kendisine haz veren olaylardan yola çıkarak kendisini daha da yüceltmek için elindeki bütün olanaklarla kendini geliştirebilmesidir.Acı çeken insan kendisiyle değil,acılarıyla ilgilenir.Kendisiyle ve hayatıyla ilgilenmeyen insan nasıl olgunlaşabilir? İşte,bu yüzden acılarımın nedenleriyle ilgilenmeyi tercih ediyorum ben.Onlara sebep olan olayları hayatımdan çıkarabilmek için ruhumla iş birliği yapıyorum bugünlerde.Sahip olduğum hayata hakkını verebilmek,onu tam anlamıyla yaşadım diye bilmek için.Biliyorum,hayat tüm çirkinlikleri ve güzellikleri ile bir bütün.Ben,hayatı masallara benzetiyorum.İçindeki tüm kötülük ve iyiliklere rağmen her zaman iyilerin kazandığı masala.Ya da hep mutlu sonla biten masallara…
Sahip olduğum hayat,ben daha doğmamışken bana yapabileceği en acı kötülüğü yaptı ve bunu hayatım boyunca taşımamı istedi benden.Taşıdım,taşıyorum da yüreğimin en derin yerinde.Ama hayat bir masalsa, masallarda hep iyiler kazanıyor ve her şey mutlu sonla bitiyorsa yaşadığım hayatın da tüm çirkinliklerine rağmen mutlu sonla biteceğini bilmek güzel.Nefes alıp veriyorsam,bir hayatım var demektir.Bunun için mutluyum.Ya nefes alabilecek bir bedenim olmasaydı? Hiç var olmasaydım bu hayatta? 
Unutma;Nefes aldığın süre yaşayacaksın.Ve, öyle ya da böyle bu masal mutlu sonla bitecek…


İREM NAZLINUR ÇETİN

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder